25 września 2014 – Ogłoszono 13 października 2014 roku Światowym Dniem Zakrzepicy
13 października 2014 r. został ogłoszony przez Międzynarodowe Towarzystwo Skaz Krwotocznych i Zakrzepicy Światowym Dniem Zakrzepicy. Centrum Medyczne doktorA jest oficjalnym partnerem tej akcji. Dzięki niej chcemy dotrzeć do jak największej grupy osób, aby poszerzyć wiedzę o tej patologii. Lekarze zajmujący się problematyką chirurgii naczyniowej i flebologii służą poradą w zakresie diagnostyki i leczenia zakrzepicy.
Skrócenie i przyśpieszenie oddechu, szybkie męczenie się, osłabienie, zmniejszenie tolerancji wysiłku, omdlenie, zawroty głowy – to mogą być objawy infekcji dróg oddechowych, zaziębienia, przemęczenia. Niestety zdarza się także, że za tymi symptomami stoi znacznie groźniejsza choroba, choroba, która może skutkować śmiertelnymi powikłaniami – czyli zatorowość płucna. Przebiega z różną dynamiką, niekiedy bardzo łagodnie, czasem zaś prowadzi do zgonu w ciągu kilku godzin.
Czy można zapobiec temu schorzeniu? Jak się bronić przed zakrzepicą? Kiedy podejrzewać jej występowanie? Oto zarys informacji, które mogą ułatwić rozpoznanie zagrożenia.
Zatorowość płucna powstaje najczęściej w wyniku przedostania się skrzeplin krwi do krążenia płucnego i zamknięcia przez nie tętnicy płucnej i jej gałęzi. Dochodzi wówczas do częściowego lub niemal całkowitego zablokowania wymiany gazowej w płucach, co powoduje, że oddychanie staje się zupełnie nieefektywne. Konsekwencje tego stanu mogą być bardzo gwałtowne i spowodować całkowitą niewydolność serca. Jeśli skala zatorowości jest nieduża, objawy są łagodne i nie prowadzą do istotnych konsekwencji krążeniowych. Skąd się biorą skrzepliny w płucach? Ponad 90% z nich rozwija się w żyłach głębokich kończyn dolnych, znacznie rzadziej tworzą się w żyłach miednicy lub kończyn górnych. Wynika z tego, że zachorowanie na zakrzepicę żył głębokich w nogach wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zatorowości płucnej. Jakie więc objawy powinny zaalarmować i zwrócić uwagę na możliwość obecności zakrzepicy w kończynach dolnych. Są to: ból i tkliwość w obrębie kończyny, zwykle rozpoczynające się w łydce, obrzęk, przeważnie obejmujący okolicę kostek i stopy, napięcie skóry i mięśni, zaczerwienienie lub zmiana zabarwienia skóry. Objawy te zwykle są narastające, mogą prowadzić do utrudnienia chodzenia. Jeśli więc pojawią się, konieczna jest natychmiastowa ocena lekarska. Niestety w kilku procentach przypadków zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych przebiega z minimalnymi objawami lub całkowicie bezobjawowo. Dlatego tak ważna jest wiedza o czynnikach ryzyka wystąpienia choroby i możliwościach zmniejszenia narażenia na nią. Kto więc jest zagrożony? Przede wszystkim osoby przebywające w szpitalu i narażone w ten sposób na ograniczenie ruchomości oraz poddawane zabiegom chirurgicznym. Oni stanowią 2/3 pacjentów, u których później powstała zakrzepica żył głębokich. Szczególnie narażeni na powstanie skrzeplin w żyłach są chorzy operowani z powodu problemów ortopedycznych z biodrami i kolanami oraz pacjenci chorujący na nowotwory. Unieruchomienie kończyn w stabilizatorach lub opatrunkach gipsowych stanowi też istotny czynnik ryzyka. Zagrożenie chorobą pojawia się także przy dłuższym obniżeniu ruchomości i pracy mięśniowej pompy kończyn dolnych, np. podczas długich podróży oraz leżeniu w łóżku. U kobiet ryzyko zakrzepicy rośnie też, jeśli przyjmują leki zawierające żeńskie hormony płciowe – leki antykoncepcyjne lub związane z menopauzą, szczególnie w pierwszych tygodniach po rozpoczęciu terapii. Narażenie jest także większe w okresie ciąży i połogu.
Rocznie na 1000 dorosłych na zakrzepicę żył głębokich kończyn dolnych i zatorowość płucną zachorują 1-2 osoby. Aby nie być wśród nich, w przypadku podejrzenia wystąpienia jakiegokolwiek objawu zakrzepicy żylnej, lepiej jest zgłosić się do lekarza i rozwiać wątpliwości, niż narażać się na – niekiedy ogromne – ryzyko poważnej choroby.
Więcej informacji o Światowym Dniu Zakrzepicy: www.worldthrombosisday.org